06/06/2025

Wat voorafging…

Misschien wel leuk, voor wie het verhaal niet kent, om eens uit te leggen hoe we hier eigenlijk terechtgekomen zijn.

Wij hadden beide, al voordat we elkaar leerden kennen, een droom om klein te wonen in het groen. Met een grote tuin, eigen eten verbouwen, rust en ruimte. Toen we elkaar beter leerden kennen versmolten onze dromen met elkaar en werd duidelijk dat we het samen wilden gaan doen. De eerste stappen naar die droom zetten we toen we terugkwamen van onze lange wandeltocht: we bouwden ons mini huisje. Toen al met het idee dat we het huisje ooit mee zouden kunnen nemen naar onze eigen plek om daar het volgende huis te bouwen. Voor dat toekomstige huis maakten we al een ontwerp en hadden we contact met verschillende specialisten. Ook hadden we al contact met de bank waar we een hypotheek wilde afsluiten.

Dus terwijl we in ons mini-huisje woonden op de camping vorig jaar, waren we op zoek naar een eigen stukje grond om onze groene dromen waar te maken. We zochten iets van minimaal 2000m2 in het Oosten van het land, liefst een plek waar we een eigen huis konden gaan bouwen. In het Oosten omdat het daar groener, rustiger en stiller is. Maar ook omdat het wat klimaatbestendiger is qua overstromingen etc. Daarbij is het betaalbaarder. Na heel wat percelen op Funda te hebben bekeken kwam er een stuk bouwgrond in Overijssel langs. Het was toen begin juni 2024 en we zijn er meteen gaan kijken, het voelde snel goed. Het was groter dan we zochten (7500m2) maar dat leek ons geen bezwaar. Ook hadden we meteen fijn contact met de buren.

De eerste keer op het landje.

We hebben een aankoopmakelaar in de arm genomen en kwamen zo in contact met de verkopende partij. Binnen enkele weken was er een mondelinge overeenkomst, we waren zo blij! Ongeveer twee maanden later tekenden we het voorlopig koopcontract. Daarna zijn we er nog heel vaak geweest om de omgeving en het stukje land beter te leren kennen.

Toen volgde een periode van ongeveer een half jaar waarin wij dagelijks bezig waren met de administratieve uitwerking van onze droom. We hadden een hypotheek nodig om dit stuk land te kopen, maar om die te krijgen heb je een omgevingsvergunning nodig voor de bouw van je huis. En om die vergunning te krijgen moet het huis ontworpen zijn inclusief technische details, er moet een constructief rapport zijn, een bouwfysisch rapport met (voorlopig) energielabel en een taxatie. We zijn dus eerst de juiste mensen gaan zoeken, mensen met de juiste expertise en die ervaring hebben met kleine huizen en strobouw. En ook niet onbelangrijk: die tijd hadden om ons op korte termijn te helpen.

Vervolgens hebben we allemaal hard gewerkt om alle plannen uit te werken en de documenten op tijd op de juiste plek te krijgen. Toen het eenmaal ingediend was bij de gemeente konden we alleen maar afwachten. Vlak voor kerst was het zover: we ontvingen de omgevingsvergunning, dat was feest!

Dit alles kostte veel tijd en energie en er waren veel spannende momenten. Het leek nu een kwestie van afronden en handtekeningen zetten. De verkoper had geduld met ons gehad en was ook blij dat het nu bijna definitief was. Maar toen wisselde onze bank ons van hypotheekadviseur en dat gooide alles overhoop. De nieuwe adviseur moest zich inlezen in ons dossier en tijdens ons kennismakingsgesprek leek het er sterk op dat onze droom in rook op zou gaan (en daarmee ook de waarborgsom die we op advies van zijn voorganger al hadden overgemaakt). De nieuwe adviseur was een stuk kritischer naar ons en onze plannen. Dat is op zich heel goed en absoluut welkom, alleen kwam het te laat in het proces. We moesten dingen aanpassen en aanleveren en we vroegen uitstel aan bij de verkoper. Na een paar weken slecht slapen leek het er gelukkig toch op dat het allemaal ging lukken. We kregen goedkeuring van de bank en op 21 februari 2025 was het dan eindelijk zover: we ondertekenden de definitieve koopakte!

Er gebeurde nog zoveel tussendoor, te veel om allemaal te benoemen. Het was helaas een jaar met heel wat stress. Maar nu is dat deel achter de rug en lijkt die tijd al weer ver achter ons te liggen. We genieten van onze plek die we kunnen opbouwen!

Grondmonster nemen.
Na het wandelen van het eerste deel van het Pieterpad en een nachtje op het landje te hebben gekampeerd, verbleven we een paar dagen in een airbnb in de buurt om de omgeving te verkennen en wat dingen op het landje uit te meten.
Tijdens een wandeling van Nijverdal naar Ommen liepen we langs het landje.
Eindelijk!

4 comments on “Wat voorafging…”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *